monumenta.ch > Hrabanus Maurus > sectio 22

Word Selection for Searching

Report an Error in this Sectio
Hrabanus Maurus, Martyrologium, 11, 22
X KAL. Sanctae Ceciliae, quae et sponsum suum Valerianum, et fratrem eius Tiburtium ad credendum Christo ac martyrium perdocuit, et ipsa deinde martyrizavit, ignem quidem superans, sed ferro occisa sub Almachio urbis praefecto. Eadem die sanctae Mederasmae virginis. Ipso die natale Longini martyris, qui militiam terrenam exercens, illo tempore quo Dominus cruci affixus, astans, iussus a Pontio Pilato praeside, latus Domini lancea percutiens aperuit, et videns signa quae fiebant propter Dominum, sole obscurato et terra commota, credidit in Dominum nostrum Iesum Christum, et percutiens pectus suum voce magna dicebat: Vere Filius Dei est hic . Et post haec recedens a militia instrueabatur Domini praeceptis a sanctis apostolis, et venerabilia Christi mandata servans, accepit signaculum fidei, totumque se obtulit Domino, faciens eleemosynas, et castitate corpus continens, puram custodiebat conscientiam, coelestem vitam gerens in terra. Hic cum esset Caesareae Cappadociae, vixit habens quietam monachorum vitam annis viginti octo, et multos avertens ab iniquitate illuminabat verbo veritatis: prohibens idolorum sacrificia, seminans verbo Domini venerabilia praecepta. Igitur cum Octavianus praeses hoc audisset, iussit eum sibi exhiberi, volens avertere illum a Christi fide et vera religione, multisque eum tormentis ob hoc afflixit: novissime vero capitalem sententiam illum iussit subire, ipseque praeses postea orans iuxta corpus sancti martyris recepit visum et sanitatem, quam propter scelera sua ante perdidit.